Το μινόρε της αυγής

Ένα από τα σημαντικότερα και ομορφότερα ρεμπέτικα τραγούδια είναι το τραγούδι με τίτλο "Το μινόρε της αυγής". Ένα τραγούδι του οποίου την μουσική έχει γράψει ο Σπύρος Περιστέρης και τους στίχους ο Μίνωας Μάτσας.

Ξύπνα, μικρό μου, κι άκουσε
κάποιο μινόρε της αυγής,
για σένανε είναι γραμμένο από το κλάμα κάποιας ψυχής
*****
Το παραθύρι σου άνοιξε
ρίξε μου μια γλυκιά ματιά
Κι ας σβήσω πια τότε, μικρό μου,
μπροστά στο σπίτι σου σε μια γωνιά

*****

Λίγα λόγια για τον συνθέτη του τραγουδιού, Σπύρο Περιστέρη.

Ο Σπύρος Περιστέρης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900 και σε ηλικία 18 ετών, ανέλαβε την ευθύνη της Σμυρνέικης Εστουδιαντίνας του Σιδερή, που είχε γίνει διάσημη σ`όλη την Ευρώπη και έμεινε γνωστή με το όνομα "Τα Πολιτάκια" (διαβάστε την σχετική εγγραφή). Ήταν ο άνθρωπος που σχεδόν με το ζόρι έβαλε τον Μάρκο Βαμβακάρη να ηχογραφήσει τη φωνή του όταν το 1933 πραγματοποιήθηκε η πρώτη εμπορική ηχογράφηση μπουζουκιού στο βινύλιο. Σε πάρα πολλές ηχογραφήσεις του Βαμβακάρη, ο Περιστέρης συμμετέχει στην ορχήστρα όπου το τρίδυμο Μάρκος και Περιστέρης στα μπουζούκια και Κώστας Σκαρβέλης στην κιθάρα ήταν αχτύπητο. Κάποια τραγούδια που έγραψε ο Περιστέρης γίνονται επιτυχίες με τη φωνή του Βαμβακάρη ("Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο σερέτης", "Η Μαρία η Μανταλένα", "Το μινόρε της Αυγής"). Κάποια τραγούδια πού βρέθηκαν στο δικό του όνομα (μουσική) και του Μίνωος Μάτσα (στίχοι) αποτελούν συνθέσεις άλλων καλλιτεχνών χωρίς όμως να στοιχειοθετείται καπηλεία πνευματικής δημιουργίας. Αυτό ισχύει και για Το μινόρε της αυγής, για το οποίο κάποιοι λένε, απ' ότι διάβασα στο διαδίκτυο, ότι η σύνθεση ήταν του Απόστολου Χατζηχρήστου. Ο Σπύρος Περιστέρης πέθανε το 1966 στην Αθήνα.

Πηγή

Όσον αφορά στην πατρότητα του τραγουδιού, σας μεταφέρω και όσα διάβασα στο ιστολόγιο videosmusicview.blogspot.gr

Επειδή πολλά έχουν γραφεί για την πατρότητα του τραγουδιού, μεταφέρουμε την κατάθεση του Κ. Καπλάνη (Π. Κουνάδης, «Τα ρεμπέτικα», εκδ. «ΤΑ ΝΕΑ»):

«Είχα γράψει ένα τραγούδι που άρχιζε ως εξής: "Ξύπνα Μαριώ μου". Δεν άρεσε όμως ούτε στον Μάτσα ούτε στον Περιστέρη, αλλά τελικά ούτε σ' εμένα ο στίχος. Επειδή όμως είχε προετοιμαστεί η ηχογράφησή του ο Μάτσας έγραψε νέους στίχους και ο Περιστέρης πρόσθεσε την εισαγωγή. Αργότερα μέτρησα και είδα ότι έχω γράψει το 37,5% της μελωδίας. Έφυγα για στρατιώτης και όταν επέστρεψα πήγα στον Περιστέρη και του ανέφερα το θέμα της ετικέτας. Αναγνώρισε την παράλειψη, που δεν οφειλόταν ούτε στον ίδιο ούτε στον Μάτσα, και μου ζήτησε να πάμε μαζί στην ΑΕΠΙ. Είναι αλήθεια ότι αδιαφόρησα.    [ ...] Μετά έφυγα για την Αμερική. Αργότερα το τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία και τραγουδιόταν από όλους.  Τα Χριστούγεννα του 1965 επέστρεψα στην Ελλάδα, πήγα πάλι στον κυρ Σπύρο και μου επανέλαβε τα ίδια. Πράγματι, αποφάσισα να πάω στην ΑΕΠΙ. Ήταν 14 Μαρτίου 1966. Την άλλη μέρα ο κυρ Σπύρος έφυγε από τη ζωή. Ήταν πλέον αδύνατον να δικαιωθώ. [ ...]».