Τα τραγούδια της Χαρούλας

Μανώλης Ρασούλης, Πυθαγόρας, Μάνος Λοΐζος, Χαρούλα Αλεξίου. 

Τέσσερα ονόματα, τέσσερις άνθρωποι, τέσσερα ταλέντα, μια συνεργασία. Το αποτέλεσμα-μια δισκογραφική δουλειά που έχει αφήσει εποχή. Δώδεκα τραγούδια ανεξίτηλα στο χρόνο, που ακούγονται και τραγουδιούνται και σήμερα, τόσο όσο και την εποχή που πρωτοακούστηκαν, αφού έχουν κερδίσει μια θέση στην καρδιά του κόσμου.

Ήταν Ιούνιος του 1979 όταν κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Τα τραγούδια της Χαρούλας", ένας δίσκος που αποτέλεσε ορόσημο για το ελληνικό τραγούδι.

Τα τραγούδια του δίσκου είναι:

1. Γύφτισσα τον εβύζαξε -Μ. Λοΐζος- Μ. Ρασούλης (δεύτερη φωνή Δ. Γαλάνη)

2. Την όγδοη μέρα Μ. Λοΐζος-Μ. Ρασούλης 

3. Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή -Μ. Λοΐζος-Πυθαγόρας 

4. Πες μου πως γίνεται-Μ. Λοΐζος-Μ. Ρασούλης (δεύτερη φωνή Δ. Γαλάνη)

5. Όλα σε θυμίζουν-Μ. Λοΐζος-Μ. Ρασούλης 

6. Τι να πω-Μ. Λοΐζος-Πυθαγόρας 

7. Ο φαντάρος-Μ. Λοΐζος-Μ. Ρασούλης 

8. Έκανα τη μοίρα φίλη-Μ. Λοΐζος-Μ. Ρασούλης 

9. Κι εγώ σαν πόλη-Μ. Λοΐζος-Μ. Ρασούλης 

10. Μες το πλήθος-Μ. Λοΐζος-Μ. Ρασούλης 

11. Τέλι-τέλι-τέλι-Μ. Λοΐζος-Πυθαγόρας 

12. Τίποτα δεν πάει χαμένο-Μ. Λοΐζος-Μ. Ρασούλης

Η πρώτη δισκογραφική γνωριμία της Χαρούλας με τον Μάνο Λοΐζο ήταν το 1974, με τη συμμετοχή της στον δίσκο του Μάνου Λοΐζου με τίτλο "Καλημέρα ήλιε". Είχε τραγουδήσει τέσσερα τραγούδια του δίσκου, μεταξύ των οποίων τα: "Μια καλημέρα" και "Ποιος το ξέρει". Η συνάντηση με τον Μάνο Λοΐζο αποτελεί την αρχή μιας ουσιαστικής φιλίας και μιας σπουδαίας συνεργασίας.  Όμως, "Τα τραγούδια της Χαρούλας" ήταν ο δίσκος - ορόσημο για την πορεία της.

Πηγή φωτογραφίας

"Ο φαντάρος" είναι το τραγούδι που ξεχώρισε αμέσως, ενώ το "Όλα σε θυμίζουν" έχει καταγραφεί ως μία από τις κλασσικές ελληνικές μπαλάντες. 
Το τραγούδι με τίτλο "Κι εγώ σαν πόλη" είναι ένα απλό, όμορφο, ερωτικό τραγούδι.

"Κι εγώ σαν πόλη αφήνομαι 
τη νύχτα του Σαββάτου 
να κάνεις στην αγκάλη μου 
το γύρο του θανάτου"

Το "Μες στο πλήθος" είναι ένα τραγούδι με κοινωνικές και πολιτικές αναφορές. Ένα τραγούδι στο οποίο η μνήμη για όσα δεινά έχει ζήσει ο τόπος μας πάει χέρι-χέρι με την ανάγκη του λαού να ξεχνάει και να προχωράει, παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. Μαζί με τη Χαρούλα ερμηνεύει ο Δημήτρης Κοντογιάννης.

"Μήπως είσαι σαν κι εμένανε κι εσύ 
στο σκοινί της ιστορίας ακροβάτης,  
μες στο ίδιο σου το στήθος φυλακή,  
μες στην ίδια σου τη χώρα μετανάστης. 
***** 
Κάνε διάλειμμα, Χαρούλα,  
πες μας τον καρσιλαμά 
να γλυκάνεις τις καρδιές μας 
και τα βρίσκουμε μετά. 
Κάνε διάλειμμα να σβήσει 
της καρδιάς μας η φωτιά,  
ο χορός να μας μεθύσει 
και τα βρίσκουμε μετά"

 Ο Μανώλης Ρασούλης, σε συνέντευξή του, διηγείται ένα περιστατικό μεταξύ των δημιουργών του δίσκου και της δισκογραφικής εταιρείας: 

"......... θα σου πω ένα στιγμιότυπο: Όταν γράφαμε τα Τραγούδια της Χαρούλας, πηγαίναμε με το Λοΐζο και τα παίζαμε στην επιτροπή της Minos. Όπου επιτροπή ο Μάτσας, η κυρία Μάτσα, ο Θεοφίλου και η Χαρούλα. Ήταν να παίξουμε το "Σχεδόν πενήντα χρόνια βάσανα και διωγμοί". Εγώ βέβαια δεν γράφω ένα τραγούδι εκτός συγκυρίας και χωρίς να υπάρχει μια βαθύτερη κοινωνική και ψυχολογική αιτία. Τό ‘γραψα τότε, το 1979, γιατί ακόμα η αριστεράντζα ήτανε στα ζόρικα. Ένα τραγούδι το γράφεις όχι για να 'κονομήσεις, αλλά για να ρίξεις βάλσαμο στην ψυχή των ανθρώπων. Μιλάω δηλαδή για μας, που ζούμε στην ψυχή μας και στην ψυχή των άλλων. Ο Μάτσας ζει στην τσέπη του και στην τσέπη των άλλων, όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Πάμε λοιπόν και παίζουμε αυτό το τραγούδι. Και λέει η κυρία Μάτσα, με γλυκό τρόπο, σε στυλ Καλυψώ, προφανώς είχανε συνεννοηθεί με τον Σαμουήλ, «Μάνο, αυτό το τραγούδι έχει μια ωραία μελωδία, δεν αλλάζουμε τους στίχους να το κάνουμε ένα ερωτικό τραγούδι;» 
Του Μάνου τ’ αυτάκια κοκκινίσανε, του ανέβηκε η πίεση. Και της απάντησε: «Κοιτάξτε μαντάμ, εκτός από ευαίσθητοι, τυχαίνει να είμαστε και αριστεροί!» Και έτσι σώθηκε το τραγούδι".

Τίποτα δεν πάει χαμένο 
στη χαμένη σου ζωή,  
τ’ όνειρό σου ανασταίνω 
και το κάθε σου "γιατί".

Θα κλείσω το αφιέρωμα σ' αυτόν τον υπέροχο δίσκο με ένα τραγούδι που μου αρέσει πολύ, το "Τι να πω". 
Τους στίχους έχει γράψει ο Πυθαγόρας, ένας από τους μεγαλύτερους στιχουργούς στο ελληνικό τραγούδι, ο οποίος δυστυχώς "έφυγε" πολύ νωρίς.

Μα τι να πω τέλος πάντων; 
Ντρέπομαι και να το πω: 
πως είν’ ωραίος ο κόσμος,  
επειδή σ’ αγαπώ!

Πηγές 1 2 3