Γρίκησε τι λέει το δέντρο που το κόψαν και το κάµανε καράβι:
«Μες στο νέο κορμί µου ολάσβηστη η παντοτινή ψυχή µου ανάβει».
Ο δωδεκάλογος του Γύφτου (1907),
«Ο δουλευτής»
Σαν σήμερα, 27 Φεβρουαρίου 1943, πέθανε ο Κωστής Παλαμάς, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης. Η κηδεία του μετατράπηκε σε σε εκδήλωση αντίστασης του ελληνικού λαού εναντίον του Γερμανού κατακτητή.
Σε αυτό το φέρετρο ακουμπάει η Ελλάδα» είπε εύστοχα ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός (1884-1951), δίνοντας το πνεύμα ομόθυμης παρουσίας του λαού στην κηδεία. Και «με μια φωνή όσο ποτέ δυνατή» απήγγειλε το ποίημα "Παλαμάς" που είχε γράψει τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου προς τιμήν του μεγάλου ποιητή :
Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου...
Οι φοβερές σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα !
Ένας λαός, σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει...
κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.
Ο Κωστής Παλαμάς Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 13 Ιανουαρίου 1859.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου