Φωτογραφικό αφιέρωμα σε μια υπέροχη ταινία-"Το χαμίνι" του Τσάρλι Τσάπλιν. Ταινία του 1921, στην οποία παραγωγός, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής είναι ο Τσάρλι Τσάπλιν. Ήταν μια τεράστια επιτυχία, η δεύτερη σε εισπράξεις στην εποχή της και μία από τις πρώτες ταινίες που συνδύαζε κωμικές στιγμές με δραματικά στοιχεία. Θεωρείται ευρέως μία από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η ταινία ξεκινά με την εξής φράση: "Μια εικόνα με ένα χαμόγελο - και ίσως, ένα δάκρυ".
Λίγα λόγια για την υπόθεση:
Ένας φτωχός τζαμτζής βρίσκει ένα έκθετο μωρό και αποφασίζει να το κρατήσει. Καθώς μεγαλώνει το κάνει συνεργάτη του στις μικροαπατεωνιές του-σπάνε τζάμια πετώντας πέτρες και μετά τα επισκευάζει κερδίζοντας τα προς το ζην. Στο μεταξύ, η μητέρα του παιδιού, πλούσια πλέον και διάσημη τραγουδίστρια, το αναζητά και κατορθώνει να το βρει και να το πάρει. Η ταινία καταλήγει με μια συγκινητική επανασύνδεση του φτωχού τζαμά με το παιδί.
Το 2011, η ταινία επιλέχθηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη και πλουσιότερη βιβλιοθήκη παγκοσμίως, για προστασία από το Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των ΗΠΑ, λόγω της πολιτιστικής, ιστορικής και αισθητικής σημασίας της.
Ασπρόμαυρες φωτογραφίες, βωβός κινηματογράφος-ένα ανοιχτό παράθυρο σε μια άλλη εποχή, περασμένη.
Ξεχασμένη;;;
Η ταινία ξεκινά με την εξής φράση: "Μια εικόνα με ένα χαμόγελο - και ίσως, ένα δάκρυ".
Λίγα λόγια για την υπόθεση:
Ένας φτωχός τζαμτζής βρίσκει ένα έκθετο μωρό και αποφασίζει να το κρατήσει. Καθώς μεγαλώνει το κάνει συνεργάτη του στις μικροαπατεωνιές του-σπάνε τζάμια πετώντας πέτρες και μετά τα επισκευάζει κερδίζοντας τα προς το ζην. Στο μεταξύ, η μητέρα του παιδιού, πλούσια πλέον και διάσημη τραγουδίστρια, το αναζητά και κατορθώνει να το βρει και να το πάρει. Η ταινία καταλήγει με μια συγκινητική επανασύνδεση του φτωχού τζαμά με το παιδί.
Το 2011, η ταινία επιλέχθηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη και πλουσιότερη βιβλιοθήκη παγκοσμίως, για προστασία από το Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των ΗΠΑ, λόγω της πολιτιστικής, ιστορικής και αισθητικής σημασίας της.
Ασπρόμαυρες φωτογραφίες, βωβός κινηματογράφος-ένα ανοιχτό παράθυρο σε μια άλλη εποχή, περασμένη.
Ξεχασμένη;;;
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου