Οι φρικαλεότητες του βασιλιά του Βελγίου Λεοπόλδου Β'

Ο Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν είχε πει κάποτε:

"Η ιστορία δε θα σταματήσει να επαναλαμβάνεται, γιατί η φύση του ανθρώπου δεν μπορεί να εμποδίσει την επανάληψη". 

Αυτή είναι η ιστορία του βασιλιά του Βελγίου Λεοπόλδου Β' (1835-1909).

Αναφέρεται ως ο ιδρυτής και προσωπικός ιδιοκτήτης του ελεύθερου κρατιδίου του Αφρικανικού Κονγκό, εντυπωσιασμένος από τον φυσικό πλούτο της περιοχής. Κατάφερε να του παραχωρηθεί ως ατομική του ιδιοκτησία και όχι ως αποικία του βασιλείου του Βελγίου. Η έκταση του εκτιμάται 76 φορές μεγαλύτερη από το ίδιο το βασίλειο του στο Βέλγιο. Ο ίδιος είχε σκοπό να κατασκευάσει στην περιοχή ένα εκτεταμένο σιδηροδρομικό δίκτυο. Το Κονγκό ήταν εκείνη την εποχή πλούσιο σε κοιτάσματα καουτσούκ το οποίο ήταν περιζήτητο εκείνη την εποχή λόγω της εφεύρεσης του τροχού με συμπιεσμένο αέρα. Ανέθεσε την εκμετάλλευση του καουτσούκ σε ιδιωτικές εταιρείες με αντάλλαγμα να του χρηματοδοτήσουν τα σιδηροδρομικά έργα ενώ δημιούργησε και την δική του ιδιωτική εταιρεία που χρειάζονταν επειγόντως πολλά εργατικά χέρια σκλάβων για την εξαγωγή του καουτσούκ. Τα κέρδη στην αρχή ήταν τεράστια και χρησιμοποιήθηκαν εκτός από την κατασκευή του σιδηροδρόμου και για μεγάλα έργα στο ίδιο το Βέλγιο.

Οι μέθοδοι εκμετάλλευσης που χρησιμοποίησε απέναντι στους ιθαγενείς εργάτες ξεπέρασε κάθε όριο βαναυσότητας. Χιλιάδες ιθαγενείς εργάτες, καθημερινά εκτελούνταν ή ακρωτηριάζονταν με διαταγή του ίδιου του Λεοπόλδου με την αστεία δικαιολογία ότι δεν ήταν αρκετά παραγωγικοί στη δουλειά τους. Ο συνολικός αριθμός των εκτελέσεων του Λεοπόλδου απέναντι στους ιθαγενείς του Κονγκό κατά τη διάρκεια της ατομικής του κυριαρχίας εκτιμάται σε 10 εκατομμύρια οι περισσότεροι με τα χειρότερα βασανιστήρια. Ο αριθμός των κομμένων άκρων των ιθαγενών σκλάβων ήταν τόσο μεγάλος που έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιείται ως μετρικό σύστημα. 

Ο Λεοπόλδος προσπάθησε να κρύψει τις φρικαλεότητες του στους ιθαγενείς του Κονγκό από την παγκόσμια κοινή γνώμη. Σταδιακά τα εγκλήματα και οι φρικαλεότητες των ανθρώπων του Λεοπόλδου έγιναν γνωστά στη Δύση, Οι απίστευτες παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων οδήγησαν σε παγκόσμια κατακραυγή κατά του Λεοπόλδου στις αρχές του 20ου αιώνα. Οι φωτογραφίες των ακρωτηριασμένων ιθαγενών κατάφεραν να στρέψουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και όλες τις ανθρωπιστικές οργανώσεις στις αρχές του 20ου αιώνα εναντίον του Λεοπόλδου.

Τα κινήματα εναντίον του Λεοπόλδου και υπέρ των Κονγκολέζων βρήκαν πολλούς υποστηρικτές όπως ο διάσημος συγγραφέας Μαρκ Τουέιν. Στις 15 Νοεμβρίου 1902 έγινε εναντίον του απόπειρα δολοφονίας από τον Ιταλό αναρχικό Ρουμπινό. Όταν ολόκληρη η κοινή γνώμη στην δύση εξεγέρθηκε μαζικά εναντίον του ο ίδιος σε μεγάλη ηλικία αναγκάστηκε να παραδώσει το Κονγκό στο Βελγικό κράτος (1908). Πέθανε στα τέλη του επόμενου χρόνου. Στην κηδεία του εκδηλώθηκε το μίσος του κόσμου εναντίον του.

Πηγή